Adını Ne Koyalım

Beni hangi takvimden döktüler günsüzüm
Ahmet Keskinkılıç
Kelime oyunlarına yaslanan şairin şiirinde yeni bir gelişme yok
Kuşkularıyla bağdaş kurup oturduğu sofralarınızdan
Doymadan kalktı çünkü gönülsüzüm.

Nerde bir çelme olsa orada düşmeye meraklı
Kaldırım müdavimi ve inanmak için çakmak cebinde iki kurşun
Söyledikleriyle son sürat müjdelediği uçurum
Ahmet Keskinkılıç; böyleyken böyle'nin böyle'sinde öylesine çakılı
Cüzdanında çürük muhasebe
Bir gözü görmüyor ve tıbben android sayılır
Ekmek kırıntıları bırakmakla ödevli
Ve tok çıkmazlara maalesef.

Beni peki hangi uzvumdan üzdüler
Keşke demek için hepgeç hatalar için memur
Eskitilmiş tüm kimliklerin üzerinde fotoğrafı olan Ahmet Keskinkılıç
İmzaya ihtiyaç duymayan şiirler yazmak istedi
Ve başardı da inanılmaz gelebilir
Defterinde çanak biriktirdi, allah'a inanmadı imgeye inandı, kelimeye inandı ve bazen
Aynalarda ve başka yüzlerde aynı şeyi gördükçe, anlam artık bir kemik oldu.
-iki dk daha dayansan kazanmıştık be olum!