Son Hızla Duvara (Ahmet Keskinkılıç)

Son Hızla Duvara

Gülü düşündükçe kanaması elimin
elimin ve adımın ilk harfinin kan aması
adım beni bir yerden bir yere götürmüyor
kendime bir taşıt, olarak yaklaşıyorum içeriden doğru
sancı benim ölü doğmuş kızım değil
sanki benim gözlerimin yerinde iki mağara kovuğu
kovuk yani; kovulmuş olmanın sevgisizliği.

Kütükten düşürülerek can veriyorum salt takas değil
bir bağrınak buluyorum
adları bağlayın, geceyi hurda geçireceğiz!

Belirsizliğe not düşülmüş olmanın flusu içinden 
bir tavır olarak magmaya bakıyorum
gökyüzü güzel, tekerleyelim
gökyüzünden güzeln 
gök yüzünden güzel
gök yüzüğünden güz el
güz göklüğünden yüz el
BENDEN SONRA TEKRAR EDİN;

Barikatı aşmak için karantina denemeleri,
kayıplarımız başlamıştır.

Şu halde ölüm bize bayramlıklar almamaya devam ediyor
gülü düşündükçe kan damlıyor
yuvarlanıyor hemoglobin
kanakırmızırenginiveren kim? Yanıtlıyor İbrahim;
ne bileğim?